Je hebt het goed voor elkaar. Je hebt een mooi huis, een fijne partner, leuke vrienden. En toch voel je je vaak niet fijn. Geregeld heb je buikpijn of een opgezette buik.

​

Je wilt zo graag van die buikpijn af en je hebt al van alles geprobeerd, bij de huisarts en in het ziekenhuis heb je verschillende trajecten doorlopen. En aan de ene kant ben je blij dat er alleen een prikkelbare darmsyndroom is geconstateerd, dus niets ernstigs, maar hoe gek het ook klinkt, soms denk je wel eens was er maar iets concreets uitgekomen dan weet je tenminste wat je eraan kan doen.

​

De dagelijkse pijn en opgezette buik beheersen je leven. Je hebt vaak geen energie om gezellig wat te drinken met vrienden, collega’s of familie. En zodra er een voorstel wordt gedaan voor een afspraak voor een etentje, slaat de paniek toe. “Waar gaan we eten? Wat kan ik daar eten? Wat kan ik dan doen zodat ik zo min mogelijk last krijg van mijn buik?”.

​

’s Avonds lig je op de bank, maar het lukt je maar niet om ontspannen, omdat je buikpijn je in de weg zit. Je vraagt je af “Waardoor is mijn buik zo van slag?, Wat heb ik gegeten?, Wat had ik anders kunnen doen?”. Maar heel eerlijk deze vragen heb je jezelf al zo vaak gesteld en wat je ook eet en doet je weet gewoon niet waar het aan ligt en wat je eraan kunt doen.

​

’s Avonds zit je met je partner op de bank, hij plaagt je wat en wil gezellig knuffelen. Maar jij hebt niet de fut om hierop te reageren, je hebt genoeg aan jezelf en geen energie om hem ook nog aandacht te geven. En voordat je het weet reageer je geïrriteerd dat hij normaal moet doen. De gezelligheid in huis is daarmee al weer een paar punten gedaald. Je hebt dan ook direct spijt van wat je hebt gezegd. Je bedoelde het echt niet zo, maar je voelt je niet lekker en de buikpijn neemt al je energie weg. Dan voel je ook de onzekerheid opkomen, voor je partner is het zo ook niet leuk, zal het ooit veranderen? Je wilt dat hij het begrijpt, maar ja om eerlijk te zijn je snapt het zelf ook niet zo goed.

Je wordt er gek van. Je probeert controle en invloed te krijgen op hoe je je voelt, maar niets lijkt te helpen. Je vraagt je dan ook af, “Moet ik de rest van mijn leven met een opgezette buik blijven lopen?”. Het frustreert je dat je niet eens weet wat je eigen lichaam nodig heeft.

​

Je bent het echt zat en wilt niet dat je de rest van je leven met deze buikpijn moet lopen. Het beïnvloed je relatie, je vrienden, je werk en ontbreekt je vaak aan de energie om de dingen te kunnen doen die je zo graag zou willen doen. Het is nu echt tijd voor verandering…

​